Reagowanie w sytuacji kryzysowej na Ukrainie – Profesjonalna opieka nad osobami przechodzącymi traumę
Wszyscy uchodźcy doświadczą traumy. Oto jak zapewnić dobrą opiekę w czasie traumy tym, którym pomagasz.
Najważniejsze wskazówki na temat tworzenia bezpieczeństwa fizycznego
Pomóż ludziom zaspokoić ich podstawowe potrzeby związane z jedzeniem i schronieniem oraz uzyskaj pomoc medyczną w nagłych wypadkach. Podaj powtarzające się, proste i dokładne informacje o tym, jak zaspokoić te podstawowe potrzeby.
Dowiedz się, jakie zasoby są dostępne w twojej okolicy dla tych, którzy doświadczyli katastrofy. Rozpoznaj konkretne potrzeby i spróbuj pomóc.
Zachęć ich do jak najszybszej rejestracji, aby mogli uzyskać dostęp do wsparcia i zasobów (kliknij tutaj aby uzyskać informację o rejestracji uchodźców)
Zrób wszystko, co w twojej mocy, aby upewnić się, że czują się bezpiecznie fizycznie, a także, że ich cenne rzeczy również są bezpieczne. Pokaż im zamki w drzwiach / oknach, a jeśli to możliwe, zapewnij bezpieczną przestrzeń aby mogli schować swoje rzeczy.
Usuń z domu wszystkie potencjalne symbole wojny, takie jak ozdobne pistolety, miecze, hełmy wojskowe itp., ponieważ mogą prowokować gości. Spróbuj stworzyć cichą i spokojną przestrzeń; rozważ zapewnienie zatyczek do uszu, aby pomóc im radzić sobie z niepokojącymi dźwiękami.
Często ich uspokajaj i pocieszaj. Przypominaj im regularnie: “Udało się wam bezpiecznie uciec przed wojną; zaszliście już tak daleko. Dobra robota!”
Najważniejsze wskazówki na temat tworzenia Bezpieczeństwa Emocjonalnego
Potwierdź ich doświadczenie jako prawdziwe i które się wydarzyło. Przypominaj im często, że są bezpieczni, a to, co czują, jest normalne. “To, co się z tobą dzieje, jest całkowicie normalną reakcją na całkowicie nienormalną sytuację”.
Potwierdź ich uczucia. Intensywny strach, bezradność i przerażenie są powszechnymi reakcjami. Pamiętaj, że nie ma “dobrych” ani “złych” uczuć.
Nie zadawaj zbyt wielu pytań na temat ich doświadczeń. O wiele lepiej jest oferować wsparcie emocjonalne, po prostu będąc obecnym i słuchając. Wtedy w jakiś sposób udaje się współdzielić ten ciężar.
Pomóż im być w kontakcie z innymi. Zachęć ich, aby utrzymywali kontakt z bliskimi i rozwijali relacje z innymi osobami postawionymi w tej samej sytuacji. Zapoznaj ich z lokalnymi wspólnotami kościelnymi lub z ich wspólnotą religijną.
Zapewnij dokładne informacje na temat katastrofy lub traumy oraz dostępnej pomocy, aby pomóc im zrozumieć zaistniałą sytuację.
Ucz ich zachowywać spokój, dzieląc się prostymi ćwiczeniami oddechowymi i pozycjami gruntującymi (na przykład powolny wdech przez 4 sekundy, powolny wydech przez kolejne 4 sekundy, pytając się: co możesz zobaczyć / poczuć / usłyszeć / powąchać?). Aplikacja BreathBall może okazać się w tym pomocna.
Zachęć ludzi do podejmowania własnych, prostych decyzji dotyczących praktycznych kwestii. Pomaganie ludziom w rozwiązywaniu problemów przypomina im o ich mocnych stronach i umiejętnościach. Nie podejmuj decyzji za nich; angażuj ich w podejmowanie drobnych decyzji a wstrzymuj od podejmowania ważnych decyzji, niech zajmą się tym jak najpóźniej.
Najważniejsze wskazówki do uważnego słuchania
Słuchaj! Nie zmuszaj ludzi do dzielenia się swoimi historiami, ale bądź dostępny do słuchania! Ludzie w kryzysie nie będą w stanie słuchać nauczania i głoszenia, ale możesz zaoferować modlitwę za lub ze swoim gościem.
Słuchaj ludzi, którzy chcą dzielić się swoimi historiami i emocjami i pamiętaj, że nie ma dobrego ani złego sposobu na przeżywanie emocji. Dobry słuchacz zadaje pomocne pytania, pozwala ludziom mówić we własnym tempie, pokazuje, że słucha i szanuje proces uzdrawiania.
Dzieci muszą mieć możliwość zadawać pytania. Zagwarantuj im przestrzeń aby mogli wyrazić to, co czują. Będą potrzebować pomocy w tym zakresie (poprzez sztukę, zabawę itp.) Bądź szczery, ale unikaj dzielenia się z nimi zbyt wieloma przerażającymi informacjami.
Wyrażaj oczekiwanie i nadzieję, że wrócą im siły. Pomóż ludziom zrozumieć, że normalne jest opłakiwanie tego, czego doświadczyli i stracili, i że jest to proces, który zajmie trochę czasu. Bądź cierpliwy jeśli chodzi o czas ich rekonwalescencji.
Podtrzymuj nadzieję. Lepiej jest dać nadzieję, niż szybkie rozwiązania. Skup się na nadziei, że bez względu na to, przez co przechodzisz, Bóg jest tam z tobą!
Najważniejsze wskazówki w pomaganiu przy traumie
Pamiętaj, że trauma może wpływać na ludzi na różne sposoby. Stres traumatyczny ma tendencję do wywoływania dwóch skrajności emocjonalnych: zbyt dużego odczuwania (przytłoczenie) lub zbyt małego (odrętwienie). Może to przyjąć postać nadmiernej czujności, skrajnych emocji i reakcji, wyciszenia, niezdecydowania, reakcji walką / ucieczką / zamrożeniem, trudności ze snem lub niemożności wyrażenia myśli słowami.
Bądź przygotowany i wrażliwy na prawdopodobieństwo wcześniejszej traumy (na przykład napaści seksualnej, wykorzystania seksualnego lub pobytu w domu opieki/szpitalu), ponieważ może to zwiększyć negatywną reakcję na cierpienie.
Działaj na fundamencie miłości. Otwartość i gotowość do towarzyszenia ludziom w wyzwaniach życiowych jest częścią bycia naśladowcą Jezusa. Bądź świadomy własnych lęków i uprzedzeń wobec zmarginalizowania choroby psychicznej lub postrzegania problemów tylko w duchowym aspekcie.
Bierz pod uwagę całość i to w jaki sposób trauma rani całą osobę. Trauma wpływa na ludzi psychicznie, fizycznie, emocjonalnie i duchowo. Mamy moc od Ducha Bożego, aby troszczyć się o ludzi jako całość.
Okazuj przyjazń i współczucie, nawet gdy ludzie są trudni. Zrozum, że ludzie, którzy doświadczyli traumy, nie zawsze reagują lub zachowują się w sposób, którego oczekujemy. Zamiast myśleć “dlaczego zachowujesz się w ten sposób?”, bardziej pomocne jest myślenie “co ci się przydarzyło, co spowodowało, że zareagowałeś w ten sposób?”
Zrób sobie przerwę, jeśli czujesz, że stresujesz się czyimś trudnym zachowaniem: idź na spacer, spędź czas z Panem lub opracuj strategie, które pomogą ci poradzić sobie z własnym stresem.
Bądź świadom swoich ograniczeń i szukaj pomocy, jeśli czujesz, że wykracza to poza twoje siły. Będąc „wyszkolonym na temat traumy” tworzysz bezpieczne miejsce, w którym ludzie mogą zacząć proces leczenia; często jednak będzie potrzebne bardziej specjalistyczne wsparcie, aby w pełni wyleczyć osobę z głębokiej traumy.
Najważniejsze wskazówki dla ludzi przechodzących przez traumę
Ogranicz słuchanie wiadomości. Zmniejsz ilość oglądanych lub słuchanych wiadomości i angażuj się w relaksujące zajęcia, które pomogą ci się wyleczyć.
Znajdź wystarczająco czasu na „dobry” sen. Jeśli masz problemy ze snem, idź spać tylko wtedy, gdy jesteś gotowy do snu i nie używaj telefonów komórkowych ani laptopów w łóżku. Jeśli budzisz się i nie możesz zasnąć, spróbuj zapisać to, co masz na myśli w dzienniku lub na kartce papieru.
Wyznacz sobie rutynę i ją podtrzymuj. Staraj się jeść posiłki o regularnych porach i uzyskać odpowiednią ilość odpoczynku. Uwzględnij w swoim harmonogramie pozytywne zajęcie lub zabawę, na które możesz wyczekiwać każdego dnia lub tygodnia. Jeśli to możliwe w tej codziennej rutynie zaplanuj także ćwiczenia fizyczne.
Unikaj podejmowania ważnych decyzji życiowych. Trauma wpływa na naszą zdolność myślenia. Ważne jest, aby być zaangażowanym w podejmowanie małych decyzji, ale opóźniać podejmowanie ważnych decyzji życiowych, dopóki nie wyjdziesz z początkowego okresu kryzysu.
Jedz dużo owoców i warzyw (spraw, aby posiłki były “kolorowe”). Złożone suplementy witaminy B mogą pomóc w walce ze stresem, a codzienny probiotyk pomoże zwalczyć depresję. Ogranicz spożycie alkoholu i kofeiny.
Pozostań w kontakcie z innymi ludźmi. To właśnie we wspólnocie i więzi z innymi znajdujemy siłę i wsparcie.
Najważniejsze wskazówki dla opiekunów
Upewnij się, że masz wsparcie. Opieka nad ludźmi, którzy doświadczyli traumy, jest wyzwaniem i często może przywołać wspomnienia o naszej własnej traumie z przeszłości.
Rozmawiaj z kimś, komu ufasz. Znajdź kogoś, z kim możesz czuć się bezpiecznie, aby wyrazić, w jaki sposób wpływa na ciebie to, co widzisz i słyszysz. Niech wasza wspólnota w wierze będzie dla was wsparciem
Spotykajcie się z innymi, którzy także pomagając uchodźcom aby dzielić się i modlić o siebie nawzajem. Nawiąż kontakty z innymi osobami w podobnej sytuacji: zorganizuj grilla lub posiłek razem z innymi rodzinami goszczącymi uchodźców lub zabawę dla dzieci uchodźców.
Bądź świadomy własnych ograniczeń. Nie jesteś (prawdopodobnie) wyszkolonym psychoterapeutą z nieograniczonym czasem na doradzanie swoim gościom. Dowiedz się, do kogo możesz się udać po pomoc – dla siebie i dla swoich gości. Kto/jakie zasoby są wokół ciebie?
Ustal priorytety aby znaleźć czas dla siebie. Idź na spacer, spędź czas z przyjaciółmi, pisz dziennik – cokolwiek lubisz robić. Możesz znaleźć kilka fajnych pomysłów na to jak się sobą opiekować tutaj.
Najważniejsze wskazówki przy opiece and dziećmi wystawionymi na traumę
Zachowaj spokój. Zawsze. Dzieci będą kopiować dorosłych wokół nich. Jeśli będą czuć się zdenerwowane albo przytłoczone, będą potrzebować abyś był spokojny i konsekwentny w działaniu. Bądź świadomy swojego tonu głosu, mowy ciała itp.
Bądź świadomy tego, gdzie jesteś i z czym możesz sobie poradzić. Dbanie o siebie ma kluczowe znaczenie. Rozpoznaj kiedy potrzebujesz przerwy lub kiedy potrzebujesz pomocy.
Zrozum, że każde dziecko będzie inaczej przechodzić przez traumę. Nie oczekuj, że jeden wzór będzie pasować do każdego równania. Ważnym jest aby poświęcić czas na zbudowanie więzi.
Niech poczucie bezpieczeństwa będzie priorytetem. Może to oznaczać, że oprowadzisz ich po nowym środowisku, wyjaśniając często, że są bezpieczne. Pamiętaj, że przewidywalność może znacznie przyczynić się do stworzenia tego poczucia bezpieczeństwa dla dziecka. Może zacząć od czegoś tak prostego jak regularne pory posiłków.
Upewnij się, że dzieci są nawodnione i odżywione. Trauma wpływa na mózgi i ciała dzieci. Jeśli ich ciała nie dostają paliwa, mogą szybko ulec rozregulowaniu, a ich zachowania mogą się nasilić. Jeśli to możliwe, regularnie staraj się oferować picie i zdrową przekąskę; to również świetny sposób n
Zabawa nie tylko buduje więź z dziećmi, ale stwarza możliwość ruchu fizycznego – co jest niezbędne, aby pomóc dzieciom regulować zachowania i zachować spokój. Zabawa może pomóc uspokoić niektóre z ich lęków i niepokojów. Jeśli możliwe pozwól im wybrać grę.
Daj głos dziecku. Pozwolenie im na wrażenie swoich obaw, zadawanie pytań a nawet dokonywanie wyborów może przywrócić poczucie kontroli w całym tym chaosie. Może także przynieś afirmację na wiele różnych sposobów.
Zaspokajaj ich potrzeby. Pamiętaj, że “niegrzeczne zachowania” są często wyrażeniem niezaspokojonej potrzeby. Zrozumienie tego może zająć trochę wysiłku i czasu, ale się opłaci.
Nie ma nic złego w tym, że nie masz wszystkich odpowiedzi. Czasami wystarczy być obecnym i spokojnym.
Trzymaj ustanawianie granic i troskę w odpowiedniej równowadze. Zawsze staraj się zapewnić bezpieczeństwo i ustanowić granice, ale niech dziecko poczuje też prawdziwą troskę i ciepło.
Jak wspierać ofiary przemocy seksualnej?
Zawsze wysłuchaj, zrozum i wspieraj tych, którzy padli ofiarą przemocy seksulanej. Nie dopuść do tego, aby musieli rozmawiać, czy nawet przebywać w tym samym pomieszczeniu, co sprawca przemocy. Jesteś po to, aby ich wspierać, a nie próbować rozwiązać sytuację.
- Otrzymanie wysokiej jakości opieki medycznej w ciągu 72 godzin może zapobiec przenoszeniu infekcji przenoszonych drogą płciową, a w ciągu 120 godzin może zapobiec innym poważnym komplikacjom zdrowotnym.
- Zaoferuj ocalałemu dostęp do telefonu zaufania, pomoc językową oraz informację o szpitalach, aby zapewnić dodatkowe wsparcie.
Pozwól ocalonemu dokonywać własnych wyborów. Poproś osobę ocalałą o pozwolenie przed przekazaniem jej informacji kontaktowych komukolwiek innemu.
Bądź skupiony na wspieraniu ocalałego. Spraw, aby ocalała osoba czuła szacunek, bezpieczeństwo, zaufanie i akceptację. Unikaj słów czy sformułowań, które mogą sugerować, że ofiara przemocy jest winna temu, co jej się przytrafiło.
Strzeż tożsamości i bezpieczeństwa ocalałego. Nie zapisuj ani nie udostępniaj danych osobowych ani informacji o tym, co spotkało ocalałego. Nie rób żadnych zdjęć.